-დრო რომ მოგცე დაიწყებ ფიქრს საზოგადოებრივ აზრზზე, ცხოვრების ამაოებაზე, სამშობლოს წინაშე ვალდებულებებზე, ეთიკის ნორმებზე, ქვეყანაში არსებულ უმუშევრობაზე, ოზონის ხვრელზე და მშვიდობაზე მთელ სამყაროში, ბოლოს მომბეზრდება, დაგავლებ ხელს და მაინც წაგიყვან, ასე რომ გამოვტოვებ ყველა ზემოთჩამოთვლილს და პირდაპირ იმ პუნქტზე გადავალ, სადაც მხარზე გადაკიდებული სახლში მიმყავხარ. - ნელ-ნელა უმკაცრდებოდა სახე.
↧
რეალობა (დასასრული)
↧
პიცის დამტარებელი ანუ როგორ ვიშოვე ქმარი (სრულად)
სწორედ მაშინ ვნახე პირველად „ის“. პირდაპირ ლექციაზე მომაკითხა (რა ამბიციური სიტყვებია?!) უფრო სწორად აუდიტორიის კარები შემოაღო და... არაფერი უთქვამს. ლექტორი, წითელპომადიანი მარგალიტა, მაშინვე წამოდგა, ცალყბად მოგვიგდო - დავბრუნდებიო და გავის ქნევით და ცხრასანტიმრტრიანი ქუსლების კაკა-კუკით, საკმაოდ იდუმალ ვითარებაში გაუჩინარდა აუდიტორიის კარსუკან. იტყვით რომ მეტისმეტი ირონიი ვლაპარაკობ ერთი შეხედვით უწყინარ სიტუაციაზე? მარგალიტას იდუმალი ვითარება მე კი არა მთელმა უნივერსიტეტმა იცოდა. სხვთაშორის საკმაოდ მრავალფეროვანი იდულამება ჰქონდა.
↧
↧
მირა (სრულად)
გულზე ხელები გადავიჯვარედინე და გამომცდლად შევხედე. მშვენივრად ხვდებოდა რასაც ვეკითხებოდი. იცოდა რომ გაგიჟებამდე მინდოდა გამეგო რამე გრძნობა ჰქონდა თუ არა სხვის მიმართ. იცოდა რომ ჭკუიდან გადავყავდი მის თავისუფლებას. თავზარს მცემდა იმის გაცნობიერება რომ არჩევანშიც ასევე თავისუფალი იყო, მაშინ როცა მე... მე უბრალოდ ასარჩევიც აღარაფერი მქონდა. ჩემთვის ის უნიკალური იყო. ერთადერთი ეგზემპლარი რომელიც საგანგებოდ ჩემთვის შეიქმნა.
↧
პროცესი (თავი 1)
მანქანა გაჩერდა და ხელი მომკიდეს ისე გადმომიყვანეს, თუმცა ალბათ რომ გაეშვათ ხელი მაინც არსად წამსვლელი არ ვიყავი. ვხვდებოდი რამდენად უღირსი საქციელი იქნებოდა გოგოსთან გასწორება და ამით უფრო დიდ სიამოვნებას ვიღებდი, მინდოდა თავიანთ „კოდექსშივე“ კიდევ უფრო დამემცირებინა ყვილისშემძლე დათა აბაშიძე.
↧
პროცესი (თავი 2)
ყველა ღილი ჩავიხსენი და პერანგის კიდეებს ხელი მოვკიდე. ორი წამით შევჩერდი და ისევ კაბინეტის შუაში გაჩერებულ დათას თვალი გავუსწორე. გაოცებული მიყურებდა. ჩემგან ალბათ ამას არ ელოდა. დავინახე როგორ გადააგორა ყელში მოზრდილი ნერწყვი და კბილი კილს დააჭირა. მსუბუქად გადავიძრე პერანგი მხრებზე და ხელი გავუშვი. ჩემ ფეხებთან დაეცა რბილი მატერია. თვალი გავაყოლე და ცრემლი გადავყლაპე. აკანკალებული ხელები ქვედაბოლოს ელვა-შესაკრავისკენ წავიღე, ის იყო უნდა ჩამეხსნა რომ დათამ ამოიოხრა და ადგილიდან დაიძრა. ყველანაირი გამბედაობა სადღაც ჯანდაბაში დამეკარგა. ხელები ისევ კაბის შესაკრავთან მეწყო და თავი ვეღარაფრით ვაიძულე, თუნდაც ერთი სანტიმეტრით ჩამეხსნა. ვხედავდი როგორ მიახლოვდებოდა დათა, როგორ გაიხადა პიჯაკი. ცოტაც და ალბათ გონებას დავკარგავდი... ველოდებოდი როდის შემეხებოდა და გულისწასვლამდე მეშინოდა ამის... ის იყო თვალების დახუჭვა დავაპირე, რომ დავინახე როგორ გამოიწოდა ხელები და როგორ მომახურა მხრებზე თავისი პიჯაკი.
↧
↧
პროცესი (თავი 3)
უცნაური სასამართლო პროცესი იყო. დათას, მისი ფინანსური შესაძლებლობების მიუხედავად, სახაზინო ადვოკატი იცავდა. მთელი ორთვიანი სასამართლო პროცესის მიმდინარეობისას ერთი სიტყვაც არ უთქვამს თავის დასაცავად - დუმილის უფლებას იყენებდა. დაზარალებულს საერთოდ არ ჰყავდა ადვოკატი. ბრალმდებელი. პროკურორი იყო.
↧
პროცესი (დასასრული)
- აბა რა ჯანდაბა მოხდა იმ დღეს? უბედური შემთხვევა იყო? მაშინ რატომ აღიარა მეუღლესთან დანაშაული?
- იმ სიტუაციაში დათა მზად იყო კენედის მკვლელობაც დაებრალებინა.
- რატომ?
- რთულია აგიხსნათ.
- შეეცადეთ.
- იმ სიტუაციაში დათა მზად იყო კენედის მკვლელობაც დაებრალებინა.
- რატომ?
- რთულია აგიხსნათ.
- შეეცადეთ.
↧
ტყვე (თავი 1)
– თქვენ სულ გაგიჟდით ხომ? – უეცრად ვიფეთქე. – რა სალოცავი... რა შეურაცხყოფა... რა ქორწილი? საერთოდ რა უფლებით მოითხოვთ ჩემგან რამეს? რომელი საუკუნეა? რა სიბნელეში ცხოვრობთ ხალხო, ცოტა თვალები გაახილეთ! თქვენ ყველას ჯანდაბამდე გზა გქონიათ ბატონიან მონებიანა, მე კი არ მოგცემთ ჩემი ცხოვრების დანგრევის უფლებას. რა უფლება გაქვთ? საერთოდ ვინ ხართ? მეყო რაც გელოლიავეთ. არცერთი წუთით აღარ დავრჩები აქ. მივდივარ აქედან, მაგრამ იცოდეთ რომ ამ საზღვრების იქით სამყაროა და დროა ყურები გამოიფხიკოთ, თორემ დაიღუპებით. ცივილიზაცია იცით საერთოდ რას ნიშნავს? – უკვე ფეხზე წამომხტარი გავყვიროდი.
↧
ტყვე (თავი 2)
– არ დავიხურავ! – მტკიცედ ვუთხარი იმ იმედით, რომ დედამისს უთარგმნიდა.
– ევა, ჩვენი ტრადიციაა... – გაუბედავად წამოიწყო. – ამაში ცუდი რა არის? ქალს თავშალი უხდება კიდეც.
– სახლში რა აუცილებელია თავშალით ვიარო? გარეთ თუ გავალ დავიხურავ. – ცოტა უკან დავიხიე.
– ოთახში რომ იყო არაა აუცილებელი. აივანზე კი ხალხი გიყურებს.
– არც შენ ატარებ თავშალს. მის თავზე შემოჭერილ შავ ნაჭერს შევავლე თვალი.
– ევა, ჩვენი ტრადიციაა... – გაუბედავად წამოიწყო. – ამაში ცუდი რა არის? ქალს თავშალი უხდება კიდეც.
– სახლში რა აუცილებელია თავშალით ვიარო? გარეთ თუ გავალ დავიხურავ. – ცოტა უკან დავიხიე.
– ოთახში რომ იყო არაა აუცილებელი. აივანზე კი ხალხი გიყურებს.
– არც შენ ატარებ თავშალს. მის თავზე შემოჭერილ შავ ნაჭერს შევავლე თვალი.
↧
↧
ტყვე (თავი 3)
– სიდი... – მისკენ მოვბრუნდი და დავინახე რომ მისი მაისური, იქ სადაც ჭრილობა ჰქონდა, სისხლს დაესველებინა. – სისხლი მოგდის. – შეშფოთებულმა ვუთხარი.
– არაფერია, – არც კი დაუხედავს ისე მითხრა.
– არაფერია, – არც კი დაუხედავს ისე მითხრა.
↧
ტყვე (თავი 4)
– აქედან წავიდეთ და სახლში ვილაპარაკოთ. – უხერხულად აწურულ ამალის გადახედა და შეეცადა ოთახიდან გავეყვანე.
– ხელი გამიშვი! სახლში არ წამოვალ...
გავიბრძოლე კიდეც, მაგრამ არაფერი გამომივიდა. ჩემი სახლიდან გაყვანა და მანქანაში ჩასმა არ გასჭირვებია. კარებიც ჩამიკეტა, როგორიც პატარა ბავშვს და საჭეს მშვიდად მიუჯდა. უკვე ჭკუიდან გადავყავდი მის სიმშვიდეს. ასე მეგონა მისთვის ყველაფერი სულერთი იყო... მეგონა მისთვის მეც სულერთი ვიყავი.
– ხელი გამიშვი! სახლში არ წამოვალ...
გავიბრძოლე კიდეც, მაგრამ არაფერი გამომივიდა. ჩემი სახლიდან გაყვანა და მანქანაში ჩასმა არ გასჭირვებია. კარებიც ჩამიკეტა, როგორიც პატარა ბავშვს და საჭეს მშვიდად მიუჯდა. უკვე ჭკუიდან გადავყავდი მის სიმშვიდეს. ასე მეგონა მისთვის ყველაფერი სულერთი იყო... მეგონა მისთვის მეც სულერთი ვიყავი.
↧
ტყვე (დასასრული)
– მე შენ მენატრები. – ჩემ ყელში ჩარგო თავი და ისე ამოიჩურჩულა. – ყოველთვის, მაშინაც კი როცა ასე ახლოს ხარ. – გავშეშდი, ასეთი გულწრფელი და ემოციური პირველად იყო. – მეშინია... შენი ნახვის მერე პანიკურად მეშინია რომ ერთხელაც ეს ყველაფერი დასრულდება. ხანდახან ილუზია მგონიხარ... რეალობისთვის ზედმეტად კარგი ხარ. ასე მგონია შენთან ყოფნის დრო განსაზღვრული მაქვს. ვცდილობდი არ შეგჩვეოდი. შეგეჩვიე და შიში ვისწავლე. მეშინია ცოლი გიწოდო... შენ ბევრად მეტი ხარ. მეშინია შენი და აქაურობის. შენ გაცილებით მეტი ხარ. ევა... შენ ზუსტად ის პირველი ქალი ხარ, შენი რელიგიიდან. ის პირველი მაცდური, რომლისთვისაც მზად ვარ ყველანაირი სასჯელი ვზღო...
↧
RSS in offline mode
RSS in offline mode
↧
↧